Biraz ofis hayatından bahsetmek istiyorum. Artistanbul ofisi pek de öyle ofis sayılacak bir yer değil. İnsanlar konuşmasın diye eklenmiş karton duvarları olan kübikler içinde değiliz (çok şükür). Herkes rahatça konuşsun diye hazırlanmış salon gibi bir yerde oturuyoruz. İnsanlar alışkanlıkla belli masalara otursa da sadece iki masanın sahibi belli; çünkü sadece iki adet masaüstü bilgisayar var :D.
Çocukluğumuzdaki "Büyüyünce ne olacaksın?" sorusu çok önemlidir. Bazıları cevabını çok erken bulur, bazılarıysa tam zamanında ve genelde bu sorunun cevabı bir meslektir. Mesela kişi uzaya/aya gitmek istemektedir ama astronot olmak...
Hızlı başladığımız bir haftanın sonuna geldik. Kağıt kesiği raporları almak için başladığımız proje, beyinin yerine geçecek bir programa dönüştü. Şu anda programımızın durumu: Temel Fonksiyonlar: Yeni kayıt ekleme, Kayıt eklerken ya da düzenlerken resim...
Her geçen gün yeni yeni birçok şey öğrene öğrene ilerledik ve bugün itibariyle elle tutulur bir şeyler elde ettik.
Artistanbul’da ilk hafta son derece eğlenceli bir şekilde Sonisphere ile noktalandı. Biraz tecrübe kazanmak biraz da buradaki ekibin işleyişini öğrenmek için bu haftayı bir blogger uygulaması geliştirmekle geçirdik. Burada kodlama mümkün olduğunca standart kütüphanelerden faydalanarak yapılıyor.
Paper Cut, çözülmesi basit fakat son kullanıcıyı rahatsız eden küçük hataların (tıpkı canımızı çok yakan kağıt kesikleri gibi) raporlanmasına yönelik bir sistem.
Bir haftadır dediğime bakmayın, sanki ben Ufuk Uzun, yıllardır buradaymışım gibi hissediyorum. Bunun sebeplerinden biri benim genel itibariyle uyumlu biri olmam olsa da, asıl sebep o değil. Olay şu ki; ofistekiler güler yüzlü, işini severek ve bir tür adanmışlıkla yapan ve çok bilgili insanlar. Bu hislerim olsa olsa yıllardır burada, böyle bir ekip arasında olmuş olmak istememden kaynaklanıyordur. Stajı Gebze’de değilde Artistanbul’da yapacağımı öğrendiğimde yaşadığım şaşkınlığın ne kadar gereksiz olduğunu şimdilerde anlıyorum.
Merhaba, ben Engin Manap. Bugün Artistanbul ofisinde yapacağım yaz stajının ilk günüydü. Öncelikle şunu belirteyim, öyle resmi bir yer değil, herkes cana yakın, samimi.
Yüz kere yazmış olabilirim ama tekrarlamakta sakınca görmüyorum. Ben kulaklık bozmuyorum ama ne zaman birine ödünç verip geri alsam kulaklığın bir teki bozulmuş oluyor. Niye bozdun da denmiyor. Öylece kalakalıyor bir kenarda o ve mecburen yeni bir tane alınıyor.
Bu satırları Konsole’den yazıyorum. Bakalım olacak mı? http://code.google.com/p/googlecl/